The memories • 16 [NC]

‘ซี๊ดด.. กัน’
“ครั..อื้อ!”
เสียงของกันถูกกลืนหายไปเนื่องด้วยปากของป่าปี๊ที่บดจูบลงมาจนกันถูกดันตัวเอนไปด้านหลัง แต่ป่าปี๊มันจับหลังไว้ ไม่สิ มันจับเอวกันเอาไว้แล้วดึงเข้าหาตัวเอง ทำให้ตอนนี้ส่วนล่างของเราสองคนถูกเบียดเสียด!
‘อ่อยเก่งนักนะ’
“ป่าปี๊ไม่เอากัน.. กันจะนอนน”
ขอร้องให้มันหยุดแต่เหมือนกับว่ามันจะไม่ฟังอะไรทั้งนั้น เพราะตรงนั้นของมันกลับตื่นซะแล้ว!
“อ๊ะ! อื้อ!”
มันดูดคอกันนี่หว่า! รอยรักถูกสร้างสรรค์โดยคนใต้ร่าง มันดูดคอแสดงความเป็นเจ้าของก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามอบจูบอีกครั้ง มือก็สอดเข้าไปในเสื้อกัน พลางลูบไปทั่ว มันผละจูบออกช้าๆก่อนจะละเลงเลียปากกันแล้วลากลงไปถึงลำคอ ไหปลาร้า
‘เสื้อมึงเกะกะอ่ะกัน ถอด’
“ป่าปี๊ กันไม่ถอดได้ไหม ไม่เอา กันเหนื่อยตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ยังไม่หายเหนื่อยเลย” พูดพลางทำสีหน้าอ้อนๆ
‘ไม่ยอม จะเอา’ มันปฏิเสธทันควัน ก่อนจะอุ้มกันไปวางไว้บนเตียง ตัวมันก็ตามมาขึ้นคร่อม
มือเริ่มอยู่ไม่สุข ยกขึ้นมาจับสิ่งที่อยู่ใต้กางเกงของกัน
“..ปะ.ป่าปี๊ ~” มันแกล้งกันอีกแล้ว!
‘เตรียมตัวรับกรรมนะคะหนู :)’ ว่าแล้วก็ไม่รอช้าดึงกางเกงตัวบางของกันออกก่อนจะส่งนิ้วเรียวเข้าไปทางช่องรัก
“อึก!”
มันแช่ไว้ซักพักก่อนจะเริ่มชักนิ้วเข้าออกช้าๆ กันทรมาน! กันพยายามจะเอื้อมมือไปจับแกนกลางของตัวเองเพื่อรูดมันขึ้นลงให้ตรงจังหวะกับที่ป่าปี๊มันชักมือเข้าออก เพราะตอนนี้มันน่าจะตื่นเต็มที่แล้ว!
‘อย่าช่วยตัวเองนะคะ เพราะพี่จะช่วยเราเองไง :)’
“แต่..กัน อื้ออ ~ไม่ไหวแล้วครับ ขอร้องนะป่าปี๊ ช่วยหน่อย ~อ๊าา ”
‘ทีอย่างงี้มาอ้อน ไอตัวแสบ’ มองหน้ากันยิ้มๆก่อนจะเร่งจังหวะนิ้ว ปากก็พรมจูบไปทั่วร่างกัน ว่าแต่เสื้อหายไปตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย พอใกล้เสร็จนั่นแหละ ป่าปี๊มันก็หยุด
“ป่าปี๊ไม่เอาแบบนี้ ~”
‘จะเอาแบบไหนเหรอ ? อยากเสร็จก็ทำเองสิคะ’ เจ้าเล่ห์นักนะ! กันขึ้นคร่อมตัวป่าปี๊ก่อนจะดึงกางเกงมันออกอย่างรวดเร็วพลางจับมันจ่อที่ปากทางแล้วดันเข้าไปจนสุดทางรวดเดียว
“อ่าส์”
‘แน่น อ่าาส์’ ไม่ปล่อยให้พูดต่อก็ขยับขึ้นลงเร็วๆตามแรงที่ป่าปี๊มันค้างไว้
‘กัน.. มันเร็วไป! อื้อ! อ่าาส์’
“ทำอะไรไว้ล่ะครับ อ๊าา ~ !” พอถึงจุดสิ้นสุด ลำธารขาวก็ไหลออกจากแกนกลางของกัน เฮ้อ! เหมือนได้ปลดปล่อย แต่เหมือนป่าปี๊นี่สิจะไม่ยอม
‘ใจร้ายจังนะคะ ทิ้งพี่อีกแล้ว’ ป่าปี๊ดันตัวขึ้นโดยที่ส่วนล่างเรายังรวมกันอยู่ ก่อนมันจะมอบจูบอันร้อนแรงให้กันอีกครั้ง ลิ้นร้อนดันเข้ามาในโพรงปาก ตวัดไปมาอย่างชำนาญ แต่นั่นมันแค่การหลอกล่อ เพราะในขณะที่กำลังเคลิบเคลิ้มไปกับจูบหวานนั่น ป่าปี๊จับท้ายทอยกันแล้วเด้งสะโพกขึ้นเป็นจังหวะที่เร็ว
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาาา ~”
‘ซี๊ด.. อืม ~’ ครั้งนี้กันไม่ฟังมันแล้ว ชักขึ้นลงของตัวเองตามจังหวะของแกนกลาง เสียงครางปนความสุขยังคงดังกระจายไปทั่วห้อง ก่อนที่ความรู้สึกบางอย่างจะเข้ามาครอบคุม เหมือนจะไม่ถนัดกับการดันแกนกลาง คนคุมเกมพลักกันให้นอนราบลงไปก่อนจะโถมตัวเข้ามาพลางดูดร่างกันสร้างรอยรักไปด้วย ส่วนกันก็ยังคงช่วยตัวเองต่อไปจนกระทั่ง
“อึก อึก อ๊ะ อ๊าาส์” กันเสร็จไปอีกรอบ แต่ป่าปี๊ยังเลยซักนิด ซ้ำยังจะแกล้งกันอีกด้วย
‘ขอเพิ่มแรงนะ’ ไม่ทันตอบมันก็เพิ่มแรงกระแทกตัวตนเข้ามาให้เร็วขึ้น
พับๆๆๆๆๆๆ
“อ๊าาาาาา!!” เชิดหน้าขึ้นครางเพราะสิ่งที่ถูกปล่อยเข้ามาในตัว ก่อนจะทิ้งกรอบหน้าไว้บนไหล่ป่าปี๊ ก่อนจะใช้ปากจุ๊บไหล่กว้าง
‘อ่าส์ ~’ เฮ้อ! มันหยุดแล้ว พลางกัดใบหูที่แดงระรื่นของกันก่อนจะซนใช้ลิ้นร้อนเลียหยอกล้อใบหู
‘ทำไว้กี่รอย นับสิคะ’
“ 8 เองง”
‘ก็ 8 รอบนะคะ จุ๊บ’ มันพูดก่อนจะจุ๊บปากกันเบาๆ แล้วเริ่มขยับส่วนล่างอีกครั้ง..

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

The memory • 23 [NC]

The memories • 10 [NC]