The memory • 15 [NC]
“เด็กขี้อ่อยต้องโดนลงโทษนะคะ”
‘พูด..คะ..เหรอป่าปี๊’ ถามกลับไปด้วยความรู้สึกเขิลแก้มแตกของตัวเอง พูดเพราะกันก็จะตายแล้วนะ แต่นี่พูด..คะ!
“ไม่พูดมากดีกว่า ~ อยากกินคนขี้อ่อยจะแย่ละ ~” ยักคิ้วหลิวตาก่อนจะประกบริมฝีปากลงมาอย่างร้อนแรงพลางสอดลิ้นร้อนสำรวจความหวานในโพรงปากอย่างชำนาญ กันก็ไม่น้อยหน้าจูบตอบอย่างเอาแต่ใจ
“ใครจะรุกดี?” ถามไร้ความเขินอาย
‘หน้าด้าน!ถามอย่างงี้เลยเนี่ยนะป่าปี๊!’
“งั้นไม่ถาม เดี๋ยวกูทำให้มึงเอง จุ๊บ” พูดจบก็จุ๊บปากกันเบาๆ ก่อนจะเลิกเสื้อกันขึ้นในขณะที่เรายังยืนอยู่กลางห้องกันนั่นแหละ มันเริ่มจุ๊บร่างกายที่ท่อนบนเปลือยเปล่าของกันไปเรื่อยๆ
..ไม่ชินเลยแหะ
‘เตียงไหมล่ะ?’
“เดี๋ยวนี้ชวนเองเลยนะครับ ขี้อ่อย” มันอุ้มกันขึ้นในทางที่หันหน้าเข้าหาไออ้วนตัวแสบ กันคล้องคอมันมาประกบปากอีกครั้งในขณะที่คนตัวสูงยังคงเดินเข้าหาเตียงเรื่อยๆ พอถึงเตียงก็วางกันลงเบาๆแต่ปากยังคงซุกซนเลียไปทั่วลำคอลงมาถึงยอดอกและหน้าท้องแบน
‘อ่าาส์’กันครางเบาๆ เหมือนจะยิ่งปลุกอารมณ์ของคนด้านบน ‘กันช่วยนะครับ’ พูดจบพลางดันตัวคนตัวสูงที่อยู่ด้านบนให้นอนราบไปกับเตียง ก่อนจะแกะกระดุมเสื้อออกที่ละเม็ดแต่ปากยังคง ดูดดึงลำคอหอมอย่างชำนาญ
“ตัวแสบ ~ อ่าส์” มันครางตอบกลับเมื่อปากนุ่มลงไปสัมผัสกับสิ่งที่อยู่ใต้กางเกง ที่ตอนนี้มันน่าจะตื่นซะแล้ว กันรูดกางเกงมันออก ก่อนจะจุ๊บ สิ่งนั้น ที่อยู่ใต้บ็อกเซอร์โดยที่ยังไม่ดึงสิ่งปกปิดออก “ทำขนาดนี้จะฆ่ากันเหรอคะ.. จะไม่ไหวแล้วนะ” เป็นการดุที่อ่อนโยนเกิน-//- กันสงสารละ ดึงบ็อกเซอร์มันออกก่อนจะครอบครองหัวบนแล้วเลียสะกิดเบาๆ “อ่าาส์ กันน ~ ขอร้อง ~” เสียงกวนปนเซ็กซี่ปล่อยออกมาเรื่อยๆ กันรูดขึ้นลงเบาๆก่อนจะเร่งจังหวะ แต่ปากยังคงเลียอยู่ที่ส่วนบน จนคนตัวสูงใกล้เสร็จสม มันก็บอกให้หยุด “ไม่อยากให้มันเปื้อนหน้าเราอ่ะ ไปเปื้อนข้างในนะ” พูดกวนๆแล้วดึงกางเกงกันออกทั้งในและนอก ก่อนจะชักเข้าออกของตัวเองทำให้น้ำลำธารไหลผ่านสิ่งนั้น
‘จะเสร็จคนเดียวไม่ได้นะครับป่าปี๊ ~ ช่วยหน่อย ~’
“ขี้อ่อย” ยิ้มอ่อนก่อนจะยกตัวผมขึ้นให้ลงล็อคพอดีกับแกนกลางตัว ก่อนจะสอดเข้าไปในช่องรักจนสุดทางรอดเดียว
‘อึก..อ่าส์..’
“เจ็บรึเปล่า?”
‘โครตๆ..’
“เดี๋ยวก็หายแล้วครับ” มันยกตัวมันขึ้น ตอนนี้กันอยู่ในท่านั่งด้านบนตัวป่าปี๊(คร่อม)ป่าปี๊จับหลังกันยกขึ้นช้าๆเบาๆ ตอนนี้ยอมรับว่าตัวกันสั่นมากจริงๆ.. มันเจ็บ.. เมื่อเห็นว่าเมื่อขยับไปเรื่อยๆแล้วกันยังไม่โอเคเท่าไหร่ ป่าปี๊ประกบปากลงมาอย่างอ่อนโยนเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากส่วนล่าง แล้วก็เจ้าเล่ห์ถือโอกาสนี้รูดแกนกลางของกันให้เร็วขึ้น พร้อมกับส่วนล่างที่ขยับเร็วขึ้นเช่นกัน
‘อ๊ะ อ๊ะ อ๊าา ~’ “อืมม อ่าส์” เสียงครางปนความสุขดังขึ้นทั่วห้อง พร้อมกับเสียงเนื้อกระทบกันของเราสองคนที่ดังเร็วขึ้น พับๆๆ
‘อ๊าา อ่าส์’ ป่าปี๊มันเป็นคนกวนๆ ใครๆเขาก็รู้แม้แต่เรื่องนี้ก็เถอะ.. มันส่ายวนส่วนกลางช้าๆเป็นเชิงแกล้งกันเล่น ‘อะ..อะ..อา~ ปะ..ป่าปี๊ ยะ..อย่าทำแบบนี้ อ่าาส์’ยิ่งครางชื่อมันมันยิ่งแกล้ง ผมทิ้งใบหน้าตัวเองวางไว้บนไหล่ของคนขี้แกล้งพลางยกแขนสองข้างขึ้นคล้องคอ ก่อนจะหลับตาพริ้มรับสัมผัส
“อืมม ~ อ่าาส์ ~ ไม่ซนแล้วเหรอเรา ~ หื้ม~”
‘งื้ออ ไม่ไหว อ่าาส์ อ๊าา ~’ตอนนี้แรงซอยมันเริ่มแรงขึ้นเหมือนอารมณ์คนใกล้เสร็จ เช่นเดียวกันกับแกนกลางของกันที่โดนป่าปี๊รูดขึ้นตามแรงจังหวะซอย เมื่อไม่มีที่จับจึงดูดคอป่าปี๊ลดแรงเสียว แต่เหมือนคนใต้ร่างจะรีบเร่งให้เสร็จกว่าเดิมอีก!
“ทำไมแบบนี้ไม่ดีเลยนะคะ ตายแน่ๆ อ่าาาส์”
‘อ๊ะ..อ๊ะ อ๊าาส์’จนสุดท้ายมันทนความซนของกันไม่ไหวเลยรีบเร่งจนสุดความต้องการ สายธารขาวไหลออกผ่านแกนกลางทั้งสอง ก่อนกันจะทิ้งกรอบหน้าหอบแฮ่กๆ ไว้บ่นไหล่ป่าปี๊
‘แฮ่กๆ ฮ่า’
“ไม่ยอมหรอกนะ ยังลงโทษไม่หมดเลย”
‘แต่..กันเหนื่อยแล้วว แฮ่ก ไม่ไหวแล้วครับ’
“ก็ใครบอกจะให้ทำเองล่ะคะ เดี๋ยวพี่ทำให้ :)” ว่าจบก็พลิกตัวกันพลางยกสะโพกขึ้นก่อนจะกระแทกตัวตนเข้ามาอีกรอบแล้วก็ซนต่อจุ๊บแผ่นหลังขาว.. คืนนี้ไม่จบง่ายๆแน่ๆ ตื่นมามีหวังปวดทั้งตัวแน่ๆ!
‘พูด..คะ..เหรอป่าปี๊’ ถามกลับไปด้วยความรู้สึกเขิลแก้มแตกของตัวเอง พูดเพราะกันก็จะตายแล้วนะ แต่นี่พูด..คะ!
“ไม่พูดมากดีกว่า ~ อยากกินคนขี้อ่อยจะแย่ละ ~” ยักคิ้วหลิวตาก่อนจะประกบริมฝีปากลงมาอย่างร้อนแรงพลางสอดลิ้นร้อนสำรวจความหวานในโพรงปากอย่างชำนาญ กันก็ไม่น้อยหน้าจูบตอบอย่างเอาแต่ใจ
“ใครจะรุกดี?” ถามไร้ความเขินอาย
‘หน้าด้าน!ถามอย่างงี้เลยเนี่ยนะป่าปี๊!’
“งั้นไม่ถาม เดี๋ยวกูทำให้มึงเอง จุ๊บ” พูดจบก็จุ๊บปากกันเบาๆ ก่อนจะเลิกเสื้อกันขึ้นในขณะที่เรายังยืนอยู่กลางห้องกันนั่นแหละ มันเริ่มจุ๊บร่างกายที่ท่อนบนเปลือยเปล่าของกันไปเรื่อยๆ
..ไม่ชินเลยแหะ
‘เตียงไหมล่ะ?’
“เดี๋ยวนี้ชวนเองเลยนะครับ ขี้อ่อย” มันอุ้มกันขึ้นในทางที่หันหน้าเข้าหาไออ้วนตัวแสบ กันคล้องคอมันมาประกบปากอีกครั้งในขณะที่คนตัวสูงยังคงเดินเข้าหาเตียงเรื่อยๆ พอถึงเตียงก็วางกันลงเบาๆแต่ปากยังคงซุกซนเลียไปทั่วลำคอลงมาถึงยอดอกและหน้าท้องแบน
‘อ่าาส์’กันครางเบาๆ เหมือนจะยิ่งปลุกอารมณ์ของคนด้านบน ‘กันช่วยนะครับ’ พูดจบพลางดันตัวคนตัวสูงที่อยู่ด้านบนให้นอนราบไปกับเตียง ก่อนจะแกะกระดุมเสื้อออกที่ละเม็ดแต่ปากยังคง ดูดดึงลำคอหอมอย่างชำนาญ
“ตัวแสบ ~ อ่าส์” มันครางตอบกลับเมื่อปากนุ่มลงไปสัมผัสกับสิ่งที่อยู่ใต้กางเกง ที่ตอนนี้มันน่าจะตื่นซะแล้ว กันรูดกางเกงมันออก ก่อนจะจุ๊บ สิ่งนั้น ที่อยู่ใต้บ็อกเซอร์โดยที่ยังไม่ดึงสิ่งปกปิดออก “ทำขนาดนี้จะฆ่ากันเหรอคะ.. จะไม่ไหวแล้วนะ” เป็นการดุที่อ่อนโยนเกิน-//- กันสงสารละ ดึงบ็อกเซอร์มันออกก่อนจะครอบครองหัวบนแล้วเลียสะกิดเบาๆ “อ่าาส์ กันน ~ ขอร้อง ~” เสียงกวนปนเซ็กซี่ปล่อยออกมาเรื่อยๆ กันรูดขึ้นลงเบาๆก่อนจะเร่งจังหวะ แต่ปากยังคงเลียอยู่ที่ส่วนบน จนคนตัวสูงใกล้เสร็จสม มันก็บอกให้หยุด “ไม่อยากให้มันเปื้อนหน้าเราอ่ะ ไปเปื้อนข้างในนะ” พูดกวนๆแล้วดึงกางเกงกันออกทั้งในและนอก ก่อนจะชักเข้าออกของตัวเองทำให้น้ำลำธารไหลผ่านสิ่งนั้น
‘จะเสร็จคนเดียวไม่ได้นะครับป่าปี๊ ~ ช่วยหน่อย ~’
“ขี้อ่อย” ยิ้มอ่อนก่อนจะยกตัวผมขึ้นให้ลงล็อคพอดีกับแกนกลางตัว ก่อนจะสอดเข้าไปในช่องรักจนสุดทางรอดเดียว
‘อึก..อ่าส์..’
“เจ็บรึเปล่า?”
‘โครตๆ..’
“เดี๋ยวก็หายแล้วครับ” มันยกตัวมันขึ้น ตอนนี้กันอยู่ในท่านั่งด้านบนตัวป่าปี๊(คร่อม)ป่าปี๊จับหลังกันยกขึ้นช้าๆเบาๆ ตอนนี้ยอมรับว่าตัวกันสั่นมากจริงๆ.. มันเจ็บ.. เมื่อเห็นว่าเมื่อขยับไปเรื่อยๆแล้วกันยังไม่โอเคเท่าไหร่ ป่าปี๊ประกบปากลงมาอย่างอ่อนโยนเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากส่วนล่าง แล้วก็เจ้าเล่ห์ถือโอกาสนี้รูดแกนกลางของกันให้เร็วขึ้น พร้อมกับส่วนล่างที่ขยับเร็วขึ้นเช่นกัน
‘อ๊ะ อ๊ะ อ๊าา ~’ “อืมม อ่าส์” เสียงครางปนความสุขดังขึ้นทั่วห้อง พร้อมกับเสียงเนื้อกระทบกันของเราสองคนที่ดังเร็วขึ้น พับๆๆ
‘อ๊าา อ่าส์’ ป่าปี๊มันเป็นคนกวนๆ ใครๆเขาก็รู้แม้แต่เรื่องนี้ก็เถอะ.. มันส่ายวนส่วนกลางช้าๆเป็นเชิงแกล้งกันเล่น ‘อะ..อะ..อา~ ปะ..ป่าปี๊ ยะ..อย่าทำแบบนี้ อ่าาส์’ยิ่งครางชื่อมันมันยิ่งแกล้ง ผมทิ้งใบหน้าตัวเองวางไว้บนไหล่ของคนขี้แกล้งพลางยกแขนสองข้างขึ้นคล้องคอ ก่อนจะหลับตาพริ้มรับสัมผัส
“อืมม ~ อ่าาส์ ~ ไม่ซนแล้วเหรอเรา ~ หื้ม~”
‘งื้ออ ไม่ไหว อ่าาส์ อ๊าา ~’ตอนนี้แรงซอยมันเริ่มแรงขึ้นเหมือนอารมณ์คนใกล้เสร็จ เช่นเดียวกันกับแกนกลางของกันที่โดนป่าปี๊รูดขึ้นตามแรงจังหวะซอย เมื่อไม่มีที่จับจึงดูดคอป่าปี๊ลดแรงเสียว แต่เหมือนคนใต้ร่างจะรีบเร่งให้เสร็จกว่าเดิมอีก!
“ทำไมแบบนี้ไม่ดีเลยนะคะ ตายแน่ๆ อ่าาาส์”
‘อ๊ะ..อ๊ะ อ๊าาส์’จนสุดท้ายมันทนความซนของกันไม่ไหวเลยรีบเร่งจนสุดความต้องการ สายธารขาวไหลออกผ่านแกนกลางทั้งสอง ก่อนกันจะทิ้งกรอบหน้าหอบแฮ่กๆ ไว้บ่นไหล่ป่าปี๊
‘แฮ่กๆ ฮ่า’
“ไม่ยอมหรอกนะ ยังลงโทษไม่หมดเลย”
‘แต่..กันเหนื่อยแล้วว แฮ่ก ไม่ไหวแล้วครับ’
“ก็ใครบอกจะให้ทำเองล่ะคะ เดี๋ยวพี่ทำให้ :)” ว่าจบก็พลิกตัวกันพลางยกสะโพกขึ้นก่อนจะกระแทกตัวตนเข้ามาอีกรอบแล้วก็ซนต่อจุ๊บแผ่นหลังขาว.. คืนนี้ไม่จบง่ายๆแน่ๆ ตื่นมามีหวังปวดทั้งตัวแน่ๆ!
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น