The memories • 10 [NC]

‘ปะ..ป่าปี๊จะทำอะไร! ปล่อ..อื้อ!’ เสียงหวานถูกกลืนหายไปด้วยจูบของผม ผมประกบปากลงบนริมฝีปากชมพูนิ่มอย่างเอาแต่ใจ ลิ้นร้อนตวัดไปชิมความหวานในโพรงปาก

คนที่ถูกขืนใจพยายามพลักออก แต่ด้วยความดื้อดึงผมยังคงจับกรอบหน้ามันไว้แล้วไม่ปล่อยออกจากจูบ

พลัก!

คนตัวเล็กพลักผมอย่างแรงจนหลุด ก่อนจะเช็ดปากหวานแลัวเงยหน้ามาด่าทั้งน้ำตา

‘ป่าปี๊ทำแบบนี้กับกันทำไม!!’

“ก็จะทำให้มึงเป็นของกูไง!!” ว่าแล้วทุ่มคนตัวเล็กลงเตียงก่อนจะตามขึ้นคร่อมร่างเล็กไว้ คนใต้ร่างพยายามขัดขืนอยู่ตลอดผมทนไม่ไหวจึงรวบแขนเล็กทั้งสองข้างไว้เหนือหัว

‘ปล่อย!! ฮึก.. กันเจ็บ!’

“เก็บเสียงไว้ครางบ้างนะมึง :)” ผมตอบกลับโดยความรู้สึกที่ไร้สติที่สุดเท่าที่เคยตอบมา ในเมื่อความอยากได้ ความต้องการ มันอยู่เหนือสิ่งอื่นใด จะห้ามให้ตายยังไง ผมก็ไม่มีวันหยุดง่ายๆแน่

ผมจัดการแกะกระดุมเสื้อคนตัวเล็กออกก่อนจะค่อยๆใช้ลิ้นร้อง เลียกล้ามอกเลื่อนลงมาจนถึงหน้าท้องแบน ก่อนจะขบเม้มให้เกิดรอยรัก

‘อ๊ะ! เจ็บ!’ คนตัวเล็กติดครางเล็กน้อย แต่ก็ยังคงขัดขืนอยู่ดี ‘ อย่าทำแบบนี้ กันขอร้อง ฮึก.. กันเจ็บ’ เสียงคนตัวเล็กเริ่มอ่อนยวบขึ้นเรื่อยๆเนื่องด้วยสัมผัสของผมที่เบาบางลง แต่สร้างความเคลิ้มให้คนใต้ร่างมากขึ้น

ผมเริ่มไม่สนใจอะไรคนใต้ร่าง ผมเริ่มถอดเสื้อผ้าคนตัวเล็กออกที่ละชิ้น แต่ปากก็ยังขบเม้มซอกคอคนตัวเล็กพลางดูดดึงอย่างเอาแต่ใจ
‘อื้อออออ ~!’ เสียงครางหวานถูกปล่อยออกมาผ่านช่องปากเล็ก มันทำให้ความอยากตอนแรกทวีคูณขึ้นไปอีก..
สุดท้ายก็เคลิ้มสินะ :)
ผมจับแกนกลางตัวของคนตัวเล็กพลางรูดขึ้นลงๆเบาๆ เชิงยั่วให้คนที่อยู่ด้านล่างพูดว่า ‘อยาก’ ออกมาจากปากนุ่ม

‘ ปะ..ป่าปี๊ ~’ 

“ว่าไง ~”

“ยะ..หยุด ทำแบบนี้ กันไม่ชอบ!”

“อะไรนะ ไม่ได้ยินเลย ทำไงดี ~” ผมมองมันด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ของสิงโตชราตามที่ไอเตได้กล่าว
เหอะๆ มึงได้เป็นเมียกูแน่.. นั่นคือความคิดที่ผมคิดได้ตอนนี้
ถึงเวลาสนุกแล้วสิ ~
‘อะ..อ่าาาาาาาส์’ เสียงครางหวานยั่วอารมณ์ถูกปล่อยมาอีกครั้งในตอนที่ผมใช้ปากตัวเอง กดจูบลงบนยอดแกนกลาง แล้วใช้ลิ้นเลีย

วนรอบหัวความสุขของคนที่นอนราบลงไปบนเตียง จนเกิดความรู้สึกอุ่นๆขึ้น ทำให้ผมหยุดชะงัก

“ต่อไหมจ๊ะ ~”

‘ปะ..ป่าปี๊..กันขอร้อง’

“ขอร้องให้ทำอะไรเหรออ ~” ถามยียวนกวนประสาทกลับ แต่มือยังคงเขี่ยอยู่ที่ยอดหัวความสุข

‘ท..ทำต่อได้ไหม..’ พูดด้วยท่าทางเขิลๆแบบนั้นมันยิ่งทำให้ผมคลั่ง 

“ติดใจก็ไม่บอกนะเรา ~” จริงๆมันก็ไม่น่าจะติดใจอะไรหรอก แต่ผมแค่อยากบังคับ ให้ ‘อยาก’ ก็เท่านั้นเอง

จุมพลคนใสๆ ~

ผมรูดแกนกลางของคนใต้ร่างขึ้นลงซัก 2-3 น้ำสร้างอารมณ์ก็ถูกปลดปล่อย ว่าแล้วก็ถอดสิ่งปกปิดร่างกายของตัวเองออก ก่อนจะจับแกนกลางของตัวเอง แล้วใส่เข้าในช่องรัก

‘มะ..ไม่เอา กันขอร้องป่าปี๊ ไม่เอาแบบนี้ ฮึก..’ น้ำตาเม็ดเล็กค่อยๆไหลออกจากนัยน์ตาคู่หวานของคนใต้ร่างช้าๆ

ใจนึงก็สงสาร.. แต่บังเอิญว่า..อารมณ์ความอยากมันดัน “มากกว่า”

ดังนั้น..

‘อึก!..’ คนตัวเล็กแสดงสีหน้าตกใจเมื่อผมดันแกนกลางเข้าไปจนมิดรวดเดียว ‘เอาออกไป!! กันเจ็บ.. ฮึกก อย่าทำแบบนี้!!’ คนตัวเล็กแต่คร่ำครวญลงคอเท่านั้น

“ขยับนะ” ว่าแล้วส่ายสะโพกตัวเองเข้าออกเบาๆ ก่อนจะเริ่มสอยถี่ด้วยแรงที่เพิ่มขึ้น

‘ฮึก.. ฮืออ ปะ..ป่าปี๊.. หยุด!’

“ถ้ามึงยังไม่ได้เป็นเมียกูก็อย่าหวัง!” ผมปฏิเสธไปทันควันพลางส่ายแกนกลางที่อยู่ในตัวคนตัวเล็กอย่างเอาแต่ใจ

“ถ้าจะตอดขนาดนี้ฆ่ากูเถอะกัน อ่าาาส์” คนตัวเล็กกัดปากเพราะไม่อยากส่งเสียงที่น่าอายออกไป 

หึ.. อยากครางก็ครางดังสิไม่เห็นต้องปกปิดเลย ~

ผมดึงปากล่างคนตัวเล็กอย่างว่าเล่นเป็นเชิงบอกว่าไม่ให้กัดปาก ก่อนจะกดจูบร้อนแรงลงบนปากเล็ก มันพยายามพลักผมออก แต่ข้างล่างมันเสือกต้องการ! ดังนั้น ไม่สามารถพลักผมออกได้เพราะตอนนี้..มันต้องการผม:)

‘ขอร้อง..ฮึกกก.. ป่าปี๊..’ พูดได้สายตาอ้อนวอน

“ขอโทษว่ะ.. แต่กูต้องการ! อ่าาาส์” ตอบกลับไปโดยไม่ปิดบังใดๆ ก่อนจะกระทำสิ่งที่ตัวเองทำแต่เพิ่มมาคือกำแกนกลางคนตัวเล็ก พลางรูดขึ้นลงไปด้วยใจขณะที่ส่วนล่างยังคงสอยเป็นจังหวะถี่ๆ

พับๆๆๆๆๆ

เสียงเนื้อกระทบกันปะปนกับเสียงครางดังลั่นไปทั่วห้อง พร้อมกับความรู้สึก อุ่นๆที่ส่วนล่าง

‘อึก.. อะ..อะ..อ่าา’ สุดท้ายก็ห้ามตัวเองไม่ได้ ~

“ไปด้วยกันนะ อ่าาาาาส์” ความรู้สึกอุ่นๆที่ทวีคูณขึ้นทำให้มือปลาหมึกที่ทำงานลูบไล้ไปทั่วตัวร่างเล็กอยู่แล้วเริ่มทำงานหนักขึ้น พร้อมกับปากที่คอยจูบ เม้ม ดูด เลีย ไปทั่วร่าง

‘อ๊ะ..อ๊ะ อ่าาาาา’

“อืมม ~ อ่าาาาส์” เมื่อถึงจุดหมาย น้ำลำธารขาวขุ่นของสองแกนกลางก็ปล่อยออกมา พร้อมกับผมและคนตัวเล็กที่หอบหายใจแฮ่ก

‘ฮึก..’

“ร้องอะไรเยอะแยะ ต่อดีกว่า :)” ว่าแล้วก็พลิกคนที่อยู่ใต้ร่างให้หันหลังให้โดยไม่ถอดแกนกลางออก ก่อนจะยกสะโพกมันขึ้นแล้วจับไหล่มันไว้ ก่อนจะก้มลงดูดคอหอมที่ชอบสูดกลิ่ม แล้วกระแทกตัวตนเข้าไปอีกครั้ง.. ซ้ำแล้วซ้ำอีก